Regula Maria Muller

Mijn werk is poëtisch en vaak kwetsbaar, maar gaat tegelijkertijd over verlangens, vergankelijkheid en geweld. Ik wil door mijn werk meer ‘verstilling’ geven, – als een vraag om aandacht voor het kleine, breekbare in het leven. Een moment van rust creëren, als tegenpool van het haastige, alledaagse gebeuren en het vervreemden van de mens van zijn omgeving.

Mijn werk is heel arbeidsintensief. Het groeit langzaam onder mijn handen, duizend kralen worden tot objecten gehaakt. De skulpturen en foto’s bestaan uit meerdere lagen. Elke laag wordt bewerkt. In de fotowerken werden er duizend gaatjes geprikt. Er worden nieuwe ruimtes geopend waardoorheen een andere foto zichtbaar wordt. De blik wordt de diepte in getrokken. De voorstellingen lijken zo tastbaar, maar blijven desondanks ongrijpbaar.

Een Japanse Tanka, waarin een menselijke emotie door een verwant natuurbeeld word uitgedrukt, was de inspiratie voor de installatie blossoms. De natuur, die met haar schoonheid en overmacht ons de grenzen van ons bestaan laat zien en de vergankelijkheid van alles, is de inspiratiebron voor de vanitasbeelden. De Muzen van Erasmus is de titel van een groep werken ontstaan vanaf 2008. Het gaat om Kronen voor de Zotheid en haar Gevolg van Ondeugden uit het boek ‘Lof der Zotheid’ van Erasmus. Net als in de natuur, waar de schoonheid en de vergankelijkheid een tweestrijd aangaan, is ook bij Erasmus een tweestrijd – tussen ondeugd en deugd. De Zotheid is gehuld in schone schijn – waardoor volgens Erasmus de mensen zich eerder laten leiden dan door de werkelijkheid – en spreekt altijd de waarheid.