Jan Grotenbreg

Vanaf 1996 richt Jan Grotenbreg zich in zijn ‘Maannachten’ op een zilverglanzende maan, die hoog aan een indigoblauwe hemel staat en ontstaan een serie ‘Nachtlandschappen’ het aardse zijn schilderijen, waarna ook de hond verschijnt als wachter tussen het ondermaanse en bovenmaanse.

Hierbij ontwikkelt Grotenbreg een nieuwe techniek met cement op linnen, waardoor een nieuwe dimensie zichtbaar wordt. Deze werken doen denken aan de freso, maar zijn wezenlijk anders daar de structuur en compositie van het cement in samenspraak met de voorstelling het schilderij bepaald. Hierbij figureren de dieren, als het paard, de stier, de monnikskapgier de ibis en huismus in verschillende gedaanten.